Digiscrap Digitaal scrappen
Leercentrum => Digiscrap Projecten => Project 365 => Topic gestart door: nachtmol op 20-09-2010, 18:00:47
-
Zo enthousiast als ik was in het begin ben ik nog steeds over het 365 project, dat zil zeggen, dat ik het idee nog steeds erg leuk vind, maar de uitvoering gaat me op het moment beslist niet gemakkelijk af.
Ik loop, doordat ik in de vakantie niets gedaan heb én door drukte met Page.One én huiselijke drukte (kind geopereerd, nieuwe kruisband, ikzelf een kleine operatie, jongste die het nog steeds niet goed doet op school en veel begeleiding nodig heeft qua leren en huiswerk maken), wel zo enorm achter, dat de moed me in de schoenen zinkt als ik er alleen al aan denk om bijna tien weken in te moeten halen.
Ik heb al gedacht het over een andere boeg te gooien de tweede helft van het jaar, niet zeven foto's per week, maar een soort twee wekelijkse indruk op twee pagina's....en dan daar nu mee beginnen en het stuk vanaf de vakantie later doen.
Helemaal stoppen wil ik ook niet, want dat zou zonde zijn van al mijn werk het eerste half jaar.....
Ohoooow, ik zit er zó tegenaan te hikken.....wat moet ik???
-
Hoi Jeanine,
oooh jee, ik voel je stress uit mijn computer spatten ....
Voorop gezegd: ik doe geen jaarproject, dus de beste stuurvrouw staat aan wal :_slaphead:
maar als ik het inderdaad goed voel hoe je nu hikt tegen die tien weken .....
maak er dan één dubbelpage van met 10 (of 20) foto's.
Trakteer jezelf misschien op een leuke template (en/of kit) :smiley_rose: van je favoriete designer.
Misschien zelfs zonder journaling: gewoon een 'review'.
En pak daarna zonder stress volgende week de draad weer op: met goede moed!
Het zou inderdaad zonde zijn om het er helemáál bij te laten zitten.
:smiley_telljoke: ..... het was een hobby, remember!!
Groetjes, en sterkte met je beslissing.
ViVre
ps. Ik dacht ineens ook nog aan Ali Edwards. Die heeft een tijdje geleden templates gehad en wordart en de hele mikmak erbij om 'één week uit je leven' te scrappen in een beperkt aantal bladzijden. Misschien dat dát je kan inspireren voor deze 10 weken in één? Ik weet natuurlijk niet of je haar stijl leuk vindt?
http://aliedwards.com/2010/01/week-in-the-life.html (http://aliedwards.com/2010/01/week-in-the-life.html)
-
Jezelf even een schop onder je .. je weet wel geven en lekker doorgaan. Je was zo leuk bezig!
Je idee van een aantal foto's per 2 weken is ook een idee.
Succes met het zoeken naar energie om verder te gaan!
-
Jeanine, ik vind dat je door moet gaan. Ik denk echt dat je later spijt krijgt als je nu stopt of als je de overzichten ineens heel anders gaat maken. Volgens mij hoort zo'n dip erbij. Een jaar is best lang en je kan niet verwachten dat zo'n 365 project vlekkeloos verloopt. Volgens mij moet je nu eerst beginnen met gewoon verder gaan vanaf nu. De 10 overzichten die je nog moet kun je best af en toe tussendoor moet. Als ik het goed lees hik je er enorm tegenaan om 10 weken te moeten inhalen, maar die 10 weken hoef je natuurlijk niet in één keer in te halen. Verdeel ze over de komende periode. Ik denk echt dat als je de draad weer oppakt en nu verder gaat vanaf deze week dat de zin dan ook wel komt om de andere in te halen. Kom op joh, DOEN!!!
Veel succes ermee!
Groetjes Jeannette
-
Hoi Jeanine,
Ik voel je spanning, maar stap over die paar weekjes heen door een samenvattende scrap te maken.
Gewoon zonder stress de draad weer oppakken. Het zal je veel voldoening geven.
Maar laat die zelf opgelegde druk je leven niet beheersen, het moet wel leuk blijven!
Hou vol,
Frans
-
Hee Jeanine! Ik dacht al: waar ben je toch al die tijd? Je hebt een hoop in te halen, maar er is echt nog geen man over boord hoor! Ik zou gewoon de draad oppakken vanaf nu en rustig een oplossing verzinnen voor die 10 weken. Je kunt ze inderdaad samenvatten met de uitleg voor jezelf erbij dat dat er ook bij hoort als je aan zo'n project begint: tijdgebrek door allerlei drukke bezigheden! Die bezigheden kun je dan in woord en beeld samenvatten. Maar ik denk dat het belangrijkste is dat je nu meteen begint met het bijhouden van deze week, dat extra gedeelte kan altijd nog achteraf of als je een keertje tijd en inspiratie hebt. Heel veel succes!
groetjes,
Monique
-
Ha Jeanine, wat goed dat je even steun komt zoeken bij ons. Ik ben het eens met de andere mensen ... het is ZEKER nog niet te laat. Het MAG ook niet te laat zijn, want jouw boek was/is zo leuk aan 't worden ... dat project moet, nu hopelijk de rust weer een beetje wedergekeerd is, toch prioriteit krijgen!
Mij lijkt het ook de beste oplossing om gewoon van deze week weer een layout te maken en dat zo voortzetten. Een andere taak is om te kijken of je 10 mapjes kan maken van de missende weken. Je kan dan op je gemak je foto's doornemen en de foto's die je voor die betreffende week wilt gebruiken erin plaatsen. Het hoeven geen eens 7 foto's per week te zijn ... of je doet hier en daar een 'smokkelfoto' erbij. Dat is best even een klusje, maar zo breng je er wel even orde in en is het later makkelijker om er evt. een layout mee te maken.
Kom op hoor Jeanine ... het gaat je lukken! :oke:
-
Snap het helemaal Jeanine!
Soms kan het dagelijks leven je zo opslurpen dat er geen ruimte of energie is voor iets extras.
Het zou natuurlijk wel superjammer zijn als je project hierdoor in het verdomhoekje komt. Zou je niet gewoon nu weer kunnen starten met de weken die er nog zijn en dan achteraf de gemiste weken inhalen.
Je begrijpt natuurlijk wel dat wij, straks op de Digiscrap Event, ongelooflijk uitkijken naar al die projecten en daar hoort die van jou zeker bij.
Gooi het lekker van je af, maak je hoofd leeg en kijk dan waar je staat, moet lukken volgens mij!!
Succes en een dikke knuffel ter inspiratie.
:smiley_superwink:
-
Superlief al jullie reacties! Dank je wel! Ik vind het zelf ook al zonde om te stoppen en wil dat eigenlijk ook helemaal niet, maar hoe dan verder...
De rust is jammer genoeg nog niet weergekeerd, gisteren kwam mijn jongste niet thuis uit school, terwijl we dat wel hadden afgesproken (was om één uur vrij), reageerde niet op mijn telefoontjes en sms-jes....ik eerst boos, daarna ongerust en bang....heb zijn vader gebeld, die uiteindelijk tegen zes uur - gelukkig - contact met hem had. Als moeder haal je je toch van alles in je hoofd als je kind niet thuiskomt en totaal nergens op reageert.....
Hij zou thuiskomen beloofde hij zijn vader...wat uiteindelijk om kwart voor negen gebeurde....
Zijn verhaal in het kort: hij heeft fors ADD (concentratiestoornis), gebruikt daarvoor ook medicatie. Is dit jaar blijven zitten in HAVO1 omdat hij het gewoonweg niet trok (ondanks zijn Havo/VWO nivo) en moest daarom naar een andere school (VMBO-T). Start op die school (van dezelfde scholengemeenschap) was niet goed, ze wisten totaal niets van zijn zorg- en handelingsplan, hadden geen overdracht gehad, terwijl dat wel was beloofd.....de leraren denken dan met een gewone leerling van doen te hebben en passen hun verwachtingspatroon niet aan.
Hij krijgt vaak op zijn kop en heeft het gevoel dat niemand van de leraren hem mag. Is daarom gisteren gaan zwerven door de stad, omdat het hem allemaal niets meer kon schelen....
Vanavond hebben we een gesprek met zijn mentrix en ik heb vanmorgen meteen een verwijsbrief bij mijn huisarts gevraagd voor de poli van Accare (kinder- en jeugdpsychiatrie, ook mijn werkgever) voor een gesprek met de psycholoog daar, waar Ferry goed mee kan praten. Ik houd mijn hart vast of het allemaal wel goed gaat komen. Leraren zijn vaak zo taai in het snappen van kinderen waar wat mee aan de hand is en waarmee het net even anders gaat dan met de doorsnee leerling.....
Ik maak mijn project zeker wel af, de manier waarop en vooral wanneer...
Ik doe mijn best weer te beginnen en het bij te houden en gelukkig heb ik al mijn foto's per week bij elkaar en in die mapjes ook nog eens per dag (dat kan ik automatisch zo instellen als ik ze van mijn toestel haal), dus verwarring over wat wanneer was is er gelukkig niet.
Maar of ik deze week al start kan ik niet beloven, eerst zien hoe het zich hier thuis verder ontwikkelt...
Die tien weken haal ik wel in tussen de bedrijven door en op wat voor manier dan ook en ik beloof bij deze plechtig dat ik een 2010 boek meeneem op de komende digiscrap bijeenkomst!!
Moeten we daar niet alvast mee beginnen te plannen trouwens?? Inventariseren wie er komen, waar we het houden, camping bespreken voor wie langer wil blijven...;) wil ik wel doen...etc, etc.....
-
Tjonge Jeanine, wat heftig allemaal. En inderdaad weten de leraren niet hoe ze hun gedrag moeten aanpassen.
Mijn dochter heeft een zoon met een vorm van autisme in combinatie met een soort ADHD. Begrip op school was er absoluut niet.
Zij geeft hem nu Thuis Onderwijs (TO), want ze heeft lesbevoegdheid. Ze is er heel druk mee en lijkt ook nog gelukkig.
Die kleinzoon doet het goed, is mateloos geïnteresseerd in van alles en nog wat en zal waarschijnlijk naar het conservatorium gaan.
Waarmee ik maar wil zeggen dat het uiteindelijk allemaal vast wel weer goed komt ook al zie je dat als moeder niet direct.
Heel veel sterkte en wijsheid.
-
Lief je reactie FransR! In mijn werk kom ik ook heel veel kinderen (12-18 jaar) tegen met PDD-NOS en ADHD en geen kind is hetzelfde! Op scholen verwachten leraren nog steeds een gewone klas te hebben, maar met alle kids die wat mankeren er bij in hebben ze gewoonweg de kennis niet om deze kinderen goed te begeleiden.
Mooi dat je kleinkind van je dochter les kan krijgen, maar ja, niet iedereen heeft lesbevoegdheid helaas.
Vroeger kwamen dit soort kinderen op een LOM school terecht. Mijn zoon zit nu ook op een school onder zijn nivo en hij zal er heus wel komen, maar het pad is zo hobbelig en zwaar voor hem. Er is een huiswerkvrije school in Groningen, maar daarvoor moet hij elke dag met de bus op en neer én daar is maar een beperkt aantal plaatsen beschikbaar én de school moet hem daarvoor aanmelden....als ze dat niet zien zitten, dan maakt hij dus totaal geen kans. Enige manier is om leraren beter te informeren over wat er met dit soort kinderen aan de hand is en hoe daarmee om te gaan.
Ook voor de kinderen die na hem komen zou dat goed zijn. Of nog een optie is binnen reguliere middelbare scholen toch aparte klassen maken met leraren die wel van de hoed en de rand weten.
-
Wat een zorgen zeg .. heel veel sterkte, kracht en wijsheid toegewenst!
-
Wat een zorgen he Jeanine! Ik zit hier zelf ook met een knoop in mijn maag omdat een leerkracht op school steeds zegt bij bepaald gedrag van mijn zoon dat ik dat niet op zijn stoornis (syndroom van Asperger) mag gooien. Ja, lekker is dat zeg! En dan is die leerkracht nog de intern begeleider van school ook..... Het wordt allemaal afgedaan met de woorden: ja, daar zal hij toch aan moeten wennen of dat komt hij straks in de maatschappij ook tegen, je kunt hem daar niet tegen beschermen. Dat is wel zo, maar hij is nu nog zo jong en wij zullen het hem toch allemaal moeten aanleren, dat gaat bij hem niet vanzelf! Ik vind het heel hard, het zou zijn eigen kind eens moeten zijn, dan piepen ze wel anders. Die van mij moet ook volgend jaar naar de middelbare school, ik hou mijn hart vast! Sterkte in ieder geval deze komende tijd, ik hoop dat er een oplossing komt voor de school van je zoon. Het belangrijkste is dat hij een gelukkige tijd tegemoet kan gaan, het is heel vervelend als je het gevoel hebt dat mensen (leraren) je niet mogen.
Succes met het weer opzetten van je project 365 en tuurlijk willen wij jouw boek ook zien op het volgende Digiscrap Event!
groet,
Monique
-
Ja, dat is idd gemakkelijk praten van zo'n begeleider, hij komt het later tegen in de maatschappij en moet er maar aan wennen. Dat wennen komt vanzelf wel, maar zo lang je ze nog een beetje kunt beschermen doe je dat toch? En een kind met Asperger leert dingen niet in één keer, die moet ervaren en steeds opnieuw voorgehouden worden wat wel en wat niet...
Zoek als het mogelijk is a.u.b. een kleine school als vervolgschool, geen grote leerfabriek, want daar worden leerlingen één van velen en komen ze zoveel meer shit tegen dan op een kleine. Leerkrachten zien zoveel kinderen dat ze soms ook niet weten wie wie is en niet alle handelingsplannen in hun hoofd hebben.
Op kleine scholen kent iedereen vaak iedereen nog en is er veel meer oog voor individuele kinderen die wat meer aandacht nodig hebben.
We hadden gisteren een gesprek met Ferry's mentrix. Ferry gaat hoogstwaarschijnlijk na de herfstvakantie naar de reboundklas. Een kleine klas met max 15 leerlingen en veel aandacht. Maar daarvoor moet er eerst veel druk op hem gezet worden, zodat dingen praktisch zeker mislopen, waardoor een leraar aan kan tonen dat ze van alles geprobeerd hebben, en dat het uiteindelijk niet werkte en ze daardoor handelingsverlegen zijn. Daarna kan pas een cluster4 aanvraag gedaan worden en kan hij in de reboundklas geplaatst. Dit betekent dus wel dat Ferry eerst weer een negatieve ervaring op moet doen voordat er stappen ondernomen kunnen worden. En dat maakt me best wel boos, dat er niet meer gekeken wordt naar hoe een kind is, maar dat er vast moet worden gehouden aan regeltjes die vanuit kantoren gemaakt zijn. De school is ook aan deze regels gebonden en kunnen ook niet eerder iets doen dan nadat het mis is gelopen.....
Zijn mentrix zag in de eerste week na de zomervakantie al dat het mis zou gaan met Ferry, maar ook zij moet dus alle procedures van van alles proberen eerst weer doorlopen voordat ze wat kan doen....
Vorig jaar op de HAVO hebben ze hetzelfde gedaan, maar nu hij op een lager nivo zit moet eerst weer aangetoond worden dat hij het daar met zijn ADD ook niet trekt in een gewone klas......grrrrr
-
Dit is werkelijk absurd..... :omg: Ik houd mijn hart vast voor volgend jaar.....
-
Jeetje zeg, dat vind ik dus echt erg. Wat moet zo'n joch toch allemaal doorstaan voordat er begrip voor hem is. Kan me goed voorstellen dat je hier boos van wordt. Veel sterkte ermee Jeanine en ik hoop van harte dat het allemaal goed komt met je zoon!
-
Tjonge jonge, noemen ze dit 'de kar achter het paard spannen' of zo?
Ik vind het belachelijk dat hij eerst opnieuw door de grond moet zakken,
voor ze hem kunnen helpen.
-
Wat een belachelijke en doodenge toestand, ik kan me voorstellen Janine dat je hier totaal gestoord van wordt om over je zoon maar te zwijgen. Nu moet er eerst iets goed fout gaan voordat er ingegrepen kan worden, het is niet te geloven! Hoe ver moet zo'n kind gaan, absoluut onverantwoord vind ik dit. Oohhhh ik kan me hier zo kwaad over maken want dit is gewoon heel bewust mensen de vernieling in helpen, ongelofelijk!
Ik wens je heel veel STERKTE in deze onnodige en energie vretende strijd, meid ik heb heel erg met je te doen!
-
Ja het is toch om te janken zo erg!! Het doet me vooral voor Ferry pijn, dat joch heeft al zoveel negatieve ervaringen met scholen en nu kunnen we er gif op innemen dat er weer eentje aan zit te komen. Gelukkig duurt het niet meer zo lang voordat het herfstvakantie is, nog een maand te gaan.
De school kan hier ook niets aan doen, dit ligt bij de instantie die de cluster4 toe moet wijzen, waarschijnlijk een regeringsorgaan, regeltjesmakers....ambtenaren...grrrrrr
-
Verd*mme je zou toch bijna naar de Telegraaf stappen :tick2: hoe lang houd jij dit nog vol??????????
-
Wat een verhaal, het is ongelooflijk.
Heel veel sterkte ermee.
-
Wat een toestanden Jeanine!! Erg heftig, het verhaal van je zoon! Je 365 boek komt er gewoon hoor. Ik ken wel het gevoel, want ik loop (pas) 3 weken achter. Je bent als zover, dus succes!! :good1:
-
Ferry is vorige wek maandag nog een keer niet thuis gekomen, kwam uiteindelijk om 21.15 uur binnen...zijn vader was inmiddels ook hier gekomen, ook erg ongerust. We hebben gelukkig afspraken kunnen maken over tijden, wanneer thuis zijn etc en ik moet zeggen, hij houdt zich er tot nu toe redelijk goed aan, is wel eens een kwartiertje te laat, maar alla, dat is al veel beter dan uren niet thuis komen.
Ook kreeg ik een telefoontje van de rebound leraar, dat Ferry waarschijnlijk versneld in de rebound kan!! We hebben afgelopen donderdag een intake gehad en ze nemen hem zodra zijn leraren hun 12 weekse planning klaar hebben. Dat kan de komende week al zijn dus!! Helemaal goed!! In de rebound zitten momenteel twee kinderen, waarvan er eentje al gauw weer uit gaat, dus Ferry kan bijna privéles krijgen, er zijn twee leerkrachten in de rebound. Ze blijven in één lokaal, alleen voor sporten of andere leuke dingen gaan ze het lokaal uit. De boeken blijven op school in een kluisje, dus ook voorlopig even geen huiswerk maken, behalve leren voor proefwerken...dat betekent ook even rust voor mij, want ik begeleid Ferry al sinds groep drie met taakjes en huiswerk.
De rebound is in principe steeds voor een periode van 12 weken, waarin wel steeds wordt gekeken met welke lessen de leerling weer naar de eigen klas kan, want het doel is uiteindelijk dat een leerling weer gewoon mee gaat draaien in de eigen klas als de obstakels uit de weg geruimd zijn. Voor Ferry betekent dat leren leren, leren plannen en minder faalangstig te worden. Wij moeten als voorwaarde een cluster4 aanvraag doen, geen probleem! En ik heb voor Ferry meteen ook maar een afspraak bij de psycholoog, waarmee hij goed kan praten, gemaakt en bij de arts om zijn medicatie te bekijken, hij zit nog vrij laag in de dosering, dus dat kan ook wel iets omhoog als ondersteuning voor zijn concentratie.
Als nu de leraren ook een beetje vlot zijn met hun planning, dan heb ik goede hoop dat hij er deze week hopelijk al heen kan!
-
Dat zou helemaal fantastisch zijn Jeanine. Eindelijk wat goed nieuws. Ik hoop van harte dat het nu wat beter zal gaan met Ferry, als ik het allemaal zo lees verdient hij dat echt.
Ik kan me ook zo goed voorstellen dat het voor jou een opluchting is en ook dat je thuis wat minder hoeft te helpen met huiswerk ed. is heerlijk. Ik weet uit ervaring hoe vermoeiend dat is en hoe lekker om gewoon wat leuks met je kind te doen in plaats van altijd met school en problemen bezig te zijn.
Ik ben erg blij voor jou en Ferry en ik hoop dat het nu een stuk beter zal gaan.
-
Jeanine dit is super goed nieuws! Eindelijk zit er schot in, het had toch ook niet langer moeten duren, voor Ferry niet maar ook niet voor jou! Ik heb respect voor je hoe je hier mee omgaat en blijft vechten. Hopelijk krijgen Ferry en jij nu eindelijk eens even een wat rustiger periode, dat verdienen jullie heel erg hard, dat wens ik jullie toe! :flowers1: Goed idee van de psycholoog, vooral omdat je weet dat hij daar graag mee praat, als hij daar vertrouwen in heeft dan kan hij daar heel veel aan hebben!
-
dat zou lekker zijn Jeanine .. ik ga duimen dat het zsm kan!
-
Ja ik was al benieuwd hoe het gegaan was.
Fijn dat deze mogelijkheid er is, dat hij meer aandacht krijgt en dat jij nu ook een beetje rust krijgt. Sterkte ermee.